Bu İnsanlar Neden Okuyor?

Bugün bir sürü insan toplu halde sessizce kitap okuyordu. Gelip geçenler duruma pek anlam veremedi. Gördükleri en sakin kalabalıktı belki de. Peki bu insanlar ne yapıyordu, amaçları neydi derseniz cevabı basit, kütüphane haftası ve kitap sevgisi.

Bugün (26 Mart 2012, Pazartesi) 48. Kütüphane Haftası başladı. Şerefine çeşitli etkinlikler yapılıyor. Ankara'da bunlardan ilki şu günlerde devam etmekte olan ve benim de yazdığım 6. Kitap Fuarı. 

Hava bu sefer pek güzel değildi.

İkinci etkinlik ise bugün birçok ilde eş zamanlı olarak parklarda, meydanlarda, yerleşkelerde yapılan okuma etkinliği oldu. Ben de Ankara Abdi İpekçi Parkı'ndaydım. Etkinlik 12.30'da başladı. Ben 10 dakika kadar geciktim; vardığımda herkes sessiz sedasız okumaya koyulmuştu. Ne yalan söyleyeyim Akdenizli yapımıza güvenmiştim; zamanında başlamaz, biraz gecikir sanmıştım. Etkinlikten önce konuşma filan olduysa ben  bilmiyorum.

Böyle tahminlerde kötüyümdür; o emekçi ellerin etrafında kaç kişi vardır siz tahmin edin. Banklarda veya daha uzakta ayakta durarak okuyan çok sayıdaki insanı da hesaba katın. Her yaştan katılım vardı ama ağırlık gençlerdeydi. Büyük bir kalabalık değildi. Etrafta  etkinliğin amacı veya nedeni hakkında bilgi verecek bir şey yoktu. Yine de etkili oldu diyebilirim. Yanımdan geçen iki kişi  ayrı ayrı - heralde okuyanları rahatsız etmek istemediklerinden beni de fotoğraf çeker görünce - bana "Burada ne oluyor?" diye sordular. Nedenini söylediğimde orta yaşlı hanım "Afferin, çok güzel!" diyerek uzaklaştı. Genç adam önce "Anladım." dedi birkaç adım attı sonra dönüp "Bugünlük mü sadece? Yarın da var mı?" dedi. Bilmiyorum belki yarın da olsa o da gelecekti. Sonra önümden orta yaşlı, göbekli ve gevşek kravatlı 6-7 kişilik bir memur grubu geçti. En önde giden "4+4+4'ü protesto ediyorlar herhalde" dedi. Sonuç olarak sessizce kitap okuyan mütevazı kalabalık dikkat çekti. 

Ben giderken böyle güzel görüneceğini tahmin etmemiştim. Kitap ne güzel bir şey! Ben de ODTÜ Kütüphanesi'nden aldığım (daha doğrusu aldırdığım) Büyük Yazarların Gizli Hayatları adlı kitabı yanıma almıştım. Yalnız okuyanların hoş manzarasını izlemekten pek ilerleyemedim. 

Saatler 13.00'ü gösterince alkışlarla etkinlik bitti. Neşeli bir uğultu başladı. İnsanlar gülümseyerek ve konuşarak yavaş yavaş dağıldı. Kendini kaptıranlar okumaya devam etti. Ben de Adnan Ötüken İl Halk Kütüphanesi'nin yolunu tuttum. Ufakken buranın çocuk bölümüne üyeydim. Artık hem büyüdüğüm (uzun zaman önce) hem de mezun olduğum (maalesef bunun da üstünden az zaman geçmedi) için kendime yeni bir kütüphane bulmam gerekiyordu. Adnan Ötüken İl Halk Kütüphanesi'ne üye olmayı da son bir aydır düşünüyor ama hep üşeniyordum. Bu vesileyle üye olayım dedim ama kimliğimi evde unutmuşum. Benim gibi basit bir işi beceremeyenlerden değilseniz üye olmak çok kolay. Nüfus cüzdanınızla gidip ufak bir üyelik kartı doldurmanız yeterli.

Şunu da söylemeden geçemeyeceğim, ODTÜ ve diğer üniversite kütüphanelerinin de ödünç verme olanaklarını geliştirmesini çok istiyorum. Yıllık üyelik aidatı karşılığı en azından mezunlarına böyle bir güzellik yapsalar harika olur. Zira halk kütüphaneleri güzel ama akademik ve yabancı dilde kaynakları çok kısıtlı. Öte yandan insanların öğrenci kimliklerine dadanmak da pek pratik değil.

Bu hafta kütüphaneler de etkinlik düzenliyor sanırım. Ankara Adnan Ötüken İl Halk Kütüphanesi'nin Kütüphane Haftası Etkinlik Programı'na buradan ulaşabilirsiniz. Etkinlik sayısı kitap fuarına göre az olmasına rağmen daha nitelikli görünüyor. Eray Karınca'nın söyleşisine gitmek isterim. Belki bilen azdır ama kadın ve çocuk hakları konusunda çok çalışan, yenilikçi fikirleri (ve eylemleri) olan bir hakim, çok önemli bir isim. Televizyon programlarında izlemiş, konuşmasına bayılmıştım. Hatta blogu da var o da burada.

Benden notlar bu kadar. Siz de başka haberler varsa lütfen yazın :)

Not: İdefix 48. Kütüphane Haftası vesilesiyle sanal kitap fuarı başlatmış. İndirimler göz yaşartıcı değil ama yine de güzel ;)